De Baldadige Bijenkorf

Vertel verder want hier snap ik niet veel van:
 - Wat voor experiment?
 - Wat voor lichte antibioticum?
 - Moeilijker gisting?
 - Honing niet snel gaat schimmelen?? Wanneer wel dan??
 - Technieken om honing voor te bereiden voor verkoop??
 - Waarom moest er vroeger dan wel gekookt worden??
 - Welke "scholen" zeggen over vluchtige geuren en smaken??

Ben razend benieuwd, misschien valt hier nog iets te leren?

Lees ook maar eens http://www.bitsandbees.nl/enzymglucoseoxidase.htm

Oei, ik heb wat losgemaakt! 
- Experimenten: ik run al jaren, naast m'n vaste productie van mede ook wat experimentjes om betere grip te krijgen op het proces. Bij m'n laatste experiment heb ik met exact hetzelfde recept alleen de maximale temperatuur die de must bereikt gevarrieerd. Daartussen zaten o.a. 52 graden, 80 graden en 20 minuten lang stevig doorkoken. Van smaakverschillen heb ik iig weinig gemerkt.
- De achterliggende theorie hierbij is dat er in honing, omdat het van bloemen gemaakt is, zeer subtiele smaken zitten, essentiele olieen van bloemen of juist andere zachte smaakjes en geurtjes, die met hogere temperaturen zouden vervliegen.
- Antibioticum: Manuka honing wordt idd gezien als kandidaat voor het behandelen van multi-resistente bacteriele infecties, maar honing schijnt in het algemeen antibacterieel en antiseptisch te werken. Link naar Wiki:
http://en.wikipedia.org/wiki/Health_effects_of_honey
- Moeilijke gisting: Omdat er weinig gistvoedingsstoffen in honing zitten en er meer suiker in zit dan de meeste gisten fijn vinden.
- Suiker is, naast zuur, alcohol en zout, een preserveringsmiddel. Denk maar aan al dat fruit in conservenblikken, stoofperen, etc. Daarom gaat het niet snel gisten of schimmelen, en moet de honing eerst worden verdund voordat je er mede van kunt maken. Sterker nog, tot anderhalve eeuw geleden was gist maar een vaag begrip, daarvoor moest men wachten totdat er een wilde gist de boel op gang zou zetten (of een beetje van de vorige gisting in het nieuwe vat doen, zodat de oude gist in stand bleef).
- technieken voor de verkoop van honing: honing wordt tegenwoordig veel beter gefilterd en het vocht wordt er beter uit gehaald. Zwevende wasdeeltjes en bijdeeltjes kunnen er beter uit worden gehaald. Vroeger hadden ze bijv. geen "honey extractor" (ja sorry, heb 'n hoop teksten in het engels, en ik ben helaas nog geen imker), dus zat er veel meer overige troep in. Zodra je dat gaat koken, gaat de troep zweven, krijg je een dikke laag schuim bovenin, en dat schep je eraf. Kan nogsteeds, maar het is minder noodzakelijk.

ZO!
Nog meer vragen?

De technieken om honing voor te bereiden voor verkoop zijn zo goed tegenwoordig, dat koken eigenlijk niet meer nodig is. Er zijn scholen die zeggen dat je, door het koken, de subtiele vluchtige geuren en smaken van de honing doet vervliegen: ik heb er niks van gemerkt (ook niet na een groot experiment), maar ik kan me wel wat bij voorstellen.
Verder bevat honing een lichte antibioticum, waardoor de gisting moeilijker op gang komt, je van alles in kunt maken in honing en de honing niet snel gaat schimmelen.

Mooi spul he?

Poeh, katers van Mede... heb er wonderlijke herinneringen aan. 'n paar jaar geleden, weekend voor kerst, zware sneeuw buiten, open haard binnen, en met een grote groep vrienden zuipen. De rest, op een na, had geen zin in mede (of mocht van mij geen mede, ik weet het niet meer...), dus waren we met z'n tweeën drinkhoorns vol mede aan het adten. De volgende ochtend was de kater echt Hels...
Ik deed toen nog wel veel sulfiet in m'n mede (nu nouwelijks meer). Ook het halve kratje bier dat die middag al soldaat was gegaan zou bij hebben kunnen dragen!

Staat er in de Havamal niks over katers van mede?

Een vriend van mij bottelt z'n mede in 1/2 liter flessen. Zo heb je er meer van, kun je makkelijker effe eentje openen om te laten proeven en is het makkelijker om een paar apart te zetten voor (veel) later.
Ik probeer mijn recepten ook altijd uit in 5-liter flessen en bewaar daar steeds 3 flessen van (de rest gaat binnen een paar maanden wel op...). de eerste fles gaat pas na 3 jaar open, en dan besluit ik wel wat ik met de rest doe...

Zoals Bijker al zegt, hoeft 't geen probleem te zijn.
Ik vind het er alleen niet uit zien dus doe ik het niet. Ik heb een deal met een wijnproeverij bij mij in de buurt, dat ik de dag na de proeverij hun lege flessen op kan halen. Misschien is er een slijter bij jou in de buurt die ook zoiets doet?

De mooiste mede vind ik dan ook mede die meer dan 3 jaar heeft gelegen... echt een aanrader. Ik had een fles speciaal bewaard voor m'n afstuderen, die was zo'n 8 jaar oud toen ik 'm uiteindelijk opende. Onvoorstelbaar, wat een godendrank!

nu heb ik spijt, dat ik van die oorspronkelijke 24 flessen maar één bewaard had... 

Joh, klinkt goed!!
Ik heb een tijdje geleden professioneel het alcoholgehalte van een paar van mijn medes laten testen, en daar kwam steeds weer uit dat ze veel sterker waren dan ik dacht, waarschijnlijk omdat suikers de smaak van alcohol maskeren. Gebruik je een SG-meter? daarmee kun je namelijk bij benadering het percentage alcohol mee berekenen. Ik heb het tot 3 jaar geleden nooit gebruikt, nu zweer ik er bij.